historia klasztoru

Wioska Narocz (dawniej Kobylnik) leży nad jeziorem Narocz w strefie wypoczynkowo – sanatoryjnej, na terenie parku narodowego i nieopodal traktu Wilno – Połock. Pierwszy drewniany kościół został tu zbudowany w XIV wieku. Pod koniec XIX stululecia, po pożarze, który zniszczył świątynię, wierni rozpoczynają budowę nowego kościoła z cegły na cokole z brył kamiennych. Nowy, neogotycki kościół został konsekrowany w roku 1904. W tym samym czasie zostaje wzniesiona murowana plebania. W czasie komunizmu parafianie na wszelkie sposoby i skutecznie bronili kościół przed zamknięciem. Nie udało się uchronić od przejęcia przez władze budynku plebanii. W roku 1999 karmelici bosi rozpoczęli w parafii regularną działalność duszpasterską. Od tego czasu odnowiono świątynię i przebudowano do potrzeb klasztoru odzyskaną plebanię. Od roku 1998 dom w Naroczy jest również miejscem postulatu. 16 października 2008 r. przy kościele stanął pomnik Sługi Bożego Jana Pawła II.